“Ο Θεός έσπασε το πόδι του και χρειαζότανε γιατρό
και πήρε τον καλύτερο ορθοπαιδικό”

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, το 1939. Εισήχθη και φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1958 και απεφοίτησε επιτυχώς με βαθμό «Λίαν Καλώς» το 1964. Ως φοιτητής ακόμα μέσω του συστήματος ανταλλαγών εργάστηκε στην Κλινική Νοσημάτων Θώρακος του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Η εμπειρία αυτή του έδωσε το έναυσμα για να μεταβεί τον Ιούνιου του 1967 στην Αγγλία, για να ειδικευτεί στην Ορθοπαιδική και να παραμείνει έως τον Ιούνιο του 1972 εργαζόμενος σε γνωστά κέντρα Ορθοπαιδικής στο Bristol, Sheffield, Liverpool και Suffolk.

Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1972, προσελήφθη ως Επιμελητής στην νεοσυσταθείσα Ορθοπαιδική Κλινική του Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού (Ν.Ι.Μ.Τ.Σ.) όπου λόγω της εμπειρίας του από την Αγγλία, ανέπτυξε την χειρουργική τεχνική της Ολικής Αρθροπλαστικής Ισχίου με τη χρήση του ειδικού σετ εργαλείων του Charnley. Η κίνηση αυτή κατέστησε το Ν.Ι.Μ.Τ.Σ. ένα από τα τρία νοσοκομεία που πραγματοποιούσαν τέτοιες επεμβάσεις στην Ελλάδα εκείνη την εποχή. Τα καθήκοντά του στο εν λόγω νοσοκομείο περιλάμβαναν μεταξύ άλλων την αποκλειστική λειτουργία του Εξωτερικού Ιατρείου του Νοσοκομείου με περίπου 3.600 ασθενείς να εξετάζονται κάθε χρόνο, την εκτέλεση και την συμμετοχή σε όλες τις ορθοπαιδικές επεμβάσεις και την κλινική παρακολούθηση των εσωτερικών ασθενών. Το 1984 έγινε Διευθυντής της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Ν.Ι.Μ.Τ.Σ. όπου και παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 2007.

“Υπάρχουν θάλασσες, στεριές, ήλιοι, φεγγάρια, αστέρια,
μα συ προτίμησες να ζεις, μες στου Θεού τα χέρια”

Το 1978 συνέγραψε διατριβή για τη χρήση του ακρυλικού τσιμέντου στις Ορθοπαιδικές Επεμβάσεις όπου εκτός από το θεωρητικό πλαίσιο, υπήρξε και πειραματική παρακολούθηση.

Ως οπαδός της συνεχής μάθησης συμμετείχε σε πολλά Σεμινάρια στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, όπως το εβδομαδιαίο σεμινάριο για την αρθροσκόπηση του γόνατος τον Μάϊο του 1979 στο Nigmegen της Ολλανδίας με διεθνή συμμετοχή. Το εν λόγω σεμινάριο του έδωσε το έναυσμα για να εισηγηθεί την προμήθεια ειδικού set εργαλείων για την αρθροσκόπηση του γόνατος στο Ν.Ι.Μ.Τ.Σ. Από τότε και μέχρι σήμερα εκτελούνται με επιτυχία αρθροσκοπήσεις στο εν λόγω νοσοκομείο.

Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε πάρα πολλά συνέδρια και ημερίδες στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Σίγουρα όμως ξεχωρίζει ο ίδιος την πρώτη του φορά, τον Ιανουάριο του 1980 όπου δέχτηκε επίσημη πρόσκληση για να συμμετάσχει με ομιλία στο Συνέδριο για τον εορτασμό των 50 χρόνων του Winford Orthopaedic Hospital στο Bristol της Αγγλίας. Η ομιλία του αφορούσε την μέθοδο Ender την οποία εφάρμοζε τότε στο Ν.Ι.Μ.Τ.Σ. και θεωρήθηκε ιδιαίτερα πρωτοποριακή.

“Χορό θέλω στον τάφο μου με δυνατό λυράρη
να νιώσει ο Χάρος ένοχος που ήρθε να με πάρει”

Πίστευε ακράδαντα στην προληπτική ιατρική και για το λόγο προέβηκε στην δημοσίευση άρθρων διαφωτιστικού περιεχομένου για το κοινό σε πολλές εφημερίδες και ιατρικά περιοδικά. Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζουν τα δύο άρθρα τον Μάρτιο και τον Ιούνιο του 1979 στην ημερήσια εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» σχετικά με το «Συγγενές Εξάρθρημα» στην Κρήτη. Επίσης περιοδικά είχε δώσει και συνεντεύξεις στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο όπως «ΤΑ ΝΕΑ», σε ραδιοφωνικές εκπομπές αλλά είχε προβεί και σε διάφορες ομιλίες στην τηλεόραση.

Παντρεύτηκε την Πίτσα Παραβάντη και απέκτησε μαζί της δύο γιούς, τον Μαθιό (32 ετών) οικονομολόγο και τον Δημήτρη (31 ετών) προγραμματιστή υπολογιστών. Απεβίωσε αιφνίδια τον Σεπτέμβριο του 2010 αφήνοντας όμως πίσω του ένα μεγάλο έργο στην ορθοπαιδική χειρουργική έχοντας πραγματοποιήσει περισσότερες από 10.000 εγχειρίσεις.

“Όντε ποθάνω βάλτε μου Καλάζνικοφ στο μνήμα
λιγάκι πριν αναστηθώ να σας εκάνω σήμα”